Vanmorgen er vroeg uit. Wilde zo vroeg mogelijk de stad uit zien te komen. Ben eerst nog ff de stad in gehold om nog wat geld te pinnen. Verdommen lukte weer niet. Dan maar zo op pad. Was toch weer een drukte van je welste. Zonder navigatie en over stoepen en vluchtheuvels kom je er echt niet. Er staat overal dat je niet mag roken. Nu snap ik dat. Je hoeft gewoon de buitenlucht maar op te zuigen en je krijgt genoeg slechte stoffen binnen. Er is werkelijk geen een auto die niet rookt. Fijn-stoffen? Nooit van gehoord. Net buiten Guatemala City diende de eerste bergen zich aan. Godverdommen die zijn gewoon niet te fietsen. Denk hier en daar tussen de 16 en 20 %. Dan maar duwen. Mensen zijn hier echt arm. In de hoofdstad liggen ze gewoon te wachten op hun dood. Er lag er ook nog een met een waterhoofd en hij was niet de enigste misvormde!!!. Navenant je hier toch weinig over hoort is het hier toch echt vreselijk. Iedere vrouw is bijna in verwachting? Had al gelezen dat de laatste 50 jaar er 10 miljoen mensen bij zijn gekomen. Moet zeggen ondanks dat ze overal met geweren staan dat de meesten toch best vriendelijk overkomen. Sommigen zwaaien zelf naar je.
Morgen 6-2-2015 staat er een hel of a day op me te wachten. Zal hier en daar weer lopen worden. En Basecamp van Garmin zag ik hier en daar weer 20% voorbij komen. Mijn benen zijn daar nog niet een gewend. Ben benieuwt of ik morgen nog kan lopen.
Werd ’s morgens netjes om 9 uur opgehaald door Arie. Na wat file waren we mooi om kwart voor elf op Schiphol. Was snel ingecheckt en kon zo het vliegtuig in.
Dan begint het geleuter in America. Eer dat mijn fiets is kwam. Pffff en ik had al z’n haast. Uiteindelijk kwam hij. Dan wordt het rennen geblazen. En met kromme tenen door de emigratie. Denk dat ik totaal wel 12 x gecontroleerd ben. En wat een macho’s. Hebben thuis vast niets te vertellen. Vet 8 uur wachten in Orlando viel me nu best tegen. Verder mag ik niet klagen over de reis. Was om 12 uur in Guatemala en daar kom dan nog eens 7 uur bij. Dus mooi rond de 34 uur onderweg.
Van het vliegtuig naar het hotel was wel ff slikken. Hier scheren ze met hun bumper de haren van je benen. Moet echt ff wennen aan hun gedrag. De stad is vies grauw en grimmig. Hier moet je inderdaad geen spatjes hebben. Staan bij de meeste winkels met een heftig geweer met z’n kogel riem aan.
Nha dan nog ff geld pinnen. MOOI NIE dus. Verdomme heel de stad doorgekruist voor een goeie ATM. Dan nog achter een SIM kaartje aan en wat eten. Ben er nu helemaal mee klaar.
Binnenkort ga ik weer een mooie tocht maken door Centraal Amerika. De landen die ik ga bezoeken zijn Guatemala, Honduras, Nicaragua, Costa Rica en Panama. Deze keer alles met wel bibbers in de benen, deze landen staan immers niet in de top 10 van veiligste landen om door heen te fietsen. Ik vertrek op 2 februari met het vliegtuig naar Guatemala City en hoop 😉 dan op 20 maart vanuit Panama weer richting Nederland te kunnen vliegen.
De route is ongeveer 2600 km en heeft in het begin wat flinke klimmen. Met een beetje mazzel kan ik met een flinke aanloop en snelle afdaling de rest uit rollen tot Panama. Dan is het weer even een stukje omhoog en dat is mooi om het luie zweet van de caribbean van me af te schudden.
Ik hoop dat jullie zullen meegenieten van deze mooie tocht tussen kleurrijke omgevingen, mooie stranden en wat zoal om mijn weg zal komen.
Groeten,
Frank
Travel through Guatamala, Honduras, Nicaragua, Costa Rica and Panama
