Vanmorgen echt niet vooruit te branden  Benen zaten werkelijk vast. Gelukkig naar uren werd het weer wat beter. Je denk dan ook in jezelf. “kom op niet zeuren” en gaan met die banaan.

Je krijgt geen meter asfalt cadeau. Soms is het echt stompen met die zware bepakking. Op een gegeven moment kwam een wielrenner mij voorbij. Vroeg (als ik het goed begreep) waar ik naartoe ging. Ik riep Estonia Tallinn. Hij stoot in de lach en reed door. Later liet hij zich terug zakken. Heb nog een heel verhaal tegen hem verteld. Volgens mij begreep hij er geen bal van hahahaha. Lullige was hij bleef echt uren achter mij hangen. Werd er gek van. Ben op een gegeven moment gestopt en gelukkig ging hij toen door.

Heb voor mijzelf besloten de R1 te gaan verlaten. Volgens mij kan je overal best redelijk fietsen. Heb wel z’n veiligheid vestje om mijn tas gebonden. Val ik toch iets meer op.

Ben de laatste dagen niemand meer tegen gekomen die net zo gek is als ik.

Groetjes………….