Zo daar zijn we dan weer….
Dit keer waren onderweg niet veel mogelijkheden om eerder een berichtje te schrijven.Vandaar een bericht van de afgelopen 3 dagen.
07-02-2011
Vanmorgen was ik nog flink aan het twijfelen. Zal ik wel of niet gaan. Het was heerlijk warm in Club Nautica en de mensen leuk. Maar dacht, nee ik kan beter heel de dag langzaam vooruit gaan dan hier blijven hangen. De Canadees adviseerde mij om zeker niet te gaan. En het Colombiaans meisje zat ook te twijfelen. Ik denk dat ze door mij ook op de fiets is gestapt. We hebben eerst samen ontbeten. En hadden afgesproken elkaar te helpen bij de supermarkt en het daarna maar te zien.
Nu kon ik al zien dat ze totaal niet was voorbereid. Ze vertelde dat ze met een boot in Ushuiai was aangekomen en min of meer van de boot af was gezet omdat er geen plaats meer was!? Maar goed, we hebben samen een klein beetje opgefietst en nog een praatje gemaakt. Maar haar tempo lag wel heel erg laag en ik wist bijna zeker dat ze San Sebastien niet zou gaan halen. Ik was er rond 19:00uur waarbij mijn tempo rond de 10km/uur lag. Ik verwacht dat zij niet verder komt dan 6km/uur. En daarbij zal ze zeker afhaken. Dus wij elkaar het beste gewenst en gaan met die banaan. Heb heel de dag geploeterd. De Italianen die gelijk met mij gestart zijn heb ik ook achter me gelaten. Misschien zie ik die nog. Moest echt tot het gaatje gaan. Had bij de grens dan ook niets meer over. Was helemaal kapot. En dan is hier verder helemaal niets. Ben gelijk naar de politie gegaan en gevraagd met handen en voeten waar ik kon slapen. Ik kan nu slapen in de wachtruimte van de douane. Hier kan echt alles.. 🙂
Gaande de dag had ik weer watergebrek. Dit gaat me echt niet meer gebeuren. Neem voortaan min 2,5l water mee. En een cola!
1,5 uur later kwamen de Italianen ook bij de grens. Heb ze natuurlijk gelijk geroepen. Hebben samen een biertje gedronken. Was gezellig.
Ben vroeg gaan slapen. Waarbij wij met zijn allen in het hok lagen.
08-02-2011
‘s morgens om 6:30uur uit de veren. Even wat gegeten en door de douane. Aan de Argentijnse kant geen probleem maar aan de Chileense kant moeten de tassen open ter controle of er voedsel in zit. Wel fijn als je de eerste 150km niets kan kopen. Heb trouwens ook geen Chileense peso’s. Om 17:45uur kon ik niet meer.
De wind en de onverharde weg hebben me gebroken. Heb aan de kant mijn tentje opgezet. En heb met het water van een blikje erwtjes de pasta warm gemaakt. Nondeju had dit keer zeker 3 liter water en een flesje cola bij me. Maar weer te weinig!. Heb nog een bidon voor 80km. Ga morgen auto’s aanhouden. Stik nu al de moord van de dorst.
09-02-2010.
Nu komt de grap van de dag!!!!! Dacht ga er om half zes uit.. Op mijn Garmin dit ingesteld. Ging mooi af.. Ben nog even blijven liggen. Alle moed weer samen geraapt en er uit. De boel in het donker afgebroken. En op weg. Eten en water had ik toch bijna niet meer. Toen ik een paar kilometer onderweg was dacht ik wat is het toch donker. Hoop dat de zon zo opkomt. Zal eens even op mijn horloge kijken. Staat dat ding op 2:45uur. KUT dacht ik mijn Garmin staat nog op Nederlandse tijd. Heb 7km gereden en ben toen in het donker maar langs de weg in mijn slaapzak gekropen. Jezus wat waaide het zo onder de zwarte hemel. Schrok om 6:10uur wakker om mijn weg te vervolgen. Was heel taai. De wind was hard en nauwelijks eten. Heb wat koekjes met jam op. Ohh wat hunkerde ik naar water. En niemand die stopt. Ben na 40km naar een boerderij gegaan. Daar kreeg ik 2 liter. Mmmm was zo weer op.
Zag een ven.. Dacht ohh gelukkig. Was een beetje bruin maar alla. Net door mijn filter gehaald. Stopt er een man die (zoals ik op kon maken) probeerde uit te leggen dat ik het niet moest drinken omdat het een soort van riool was. Dacht neem het toch mee. Later was ik zo uitgedroogd dat ik het maar met zeewater heb geprobeerd. Eerst gekookt met flink wat suiker. Echt niet te zuipen. Dan maar een pot jam zo opgeslobberd met een paar droge koekjes.
Nou je begrijpt wel hoe blij ik was dat ik in Porvenir aankwam. En hoezeer ik water, brood en COLA ben gaan waarderen!
Morgen steek ik over naar Punta Arenas. Moet daar om 7 uur zijn.
Groeten, Frank
He Frankie
Dat is pas afzien man met die straffe wind geen drinken en eten !!
Maar wat een belevenis ,S’morgens lekker vroeg uit de veren en er tegenaan net iets voor jou toch ha ha .
Op naar de volgende bestemming we kunnen niet wachten op de mooie verhalen.
Succes en adios (dit versta je toch wel na al die spaanse les) tot horens
Hahahha maf.. Versta er geen bal van.. Maar moet zeggen hier en daar heb je er zeker wat aan.
Maar je kent me hè. Ik krijg alles wat ik wil hebben.. Al is het met handen en voeten
Hee Frank,
Je wilt niet weten hoeveel keer we de afgelopen dagen gecheckt hebben…nee hoor, nog steeds geen nieuws. Nou, je hebt vandaag onze nieuwsgierigheid weer helemaal bevredigd met je belevenissen. Een week weg en nu al zoveel beleefd! Houd vol, succes, we blijven je volgen.
groet
Adri
Hi Adri, das heel lief van je.. Maar tja.. Ester zou zeggen onkruid vergaat niet hahaha. Komt goed. Vandaag een rust middag. Groetjes x
Lieve Frank,
Wat ben je toch een bikkel en een doorzetter……..
Zonder eten en drinken das eigenlijk niks voor
jou………jij houdt wel van een lekker maaltje……en veul drinken.
Die schade haal je wel weer in.
En dan zo moeten afzien met die harde wind maar
dat kun jij wel!!!!!!!
Super knap…….wij lezen je mooie verhalen
hier vanuit onze luie stoel, jij maakt het allemaal mee!
Dikke XXX Lil
Hee Ome Franky,
En wij maar denken dat je daar helemaal alleen rond zou fietsen!!
Aanspraak genoeg!
Jammer voor al die mensen dat ze met jou in een ruimte moeten slapen, dat gesnurk!!
Als je weer thuis bent zal ik de tijdsverschillen over heel de wereld nog wel eens een keer uitleggen Haha wat een bak!
We kunnen niet wachten tot het volgende verhaaltje!! Erg leuk!!
Wederom succes en plezier!!