13-02-2011 Tapi aike (112km)
Vandaag weer vroeg op. Denk dat ik vannacht flink gesnurkt heb want hoorde zo nu en dan een flinke bonk. Op mijn kamer lag ook een Israëliet. Heb blijkt zo te zijn dat de jongens 3 jaar en de meisje 2 jaar moeten dienen. En de meesten gaan daarna een reis van een jaar ergens naar toe maken. Je komt ze ook overal tegen. Eerst even gedoucht, ontbeten en afscheid genomen van mijn Italiaanse vrienden die ik nu zeker niet meer tegen ga komen. Die stoppen er mee bij El Calafate en vliegen van daaruit naar huis. Heb vandaag weer een heel zware dag gehad.
In Puerto Natales waren wat wegen opgebroken en dat gaat niet zoals bij ons. Sluiten gewoon de weg af zoek het verder maar uit. Naar veel zoeken heb ik eigenlijk nog niet de weg gevonden die ik wilde gaan. Maar alla ben via de 40 omhoog gereden en er toch nog 112km uit kunnen persen. Omgeving was heel mooi en koud.
Slaap nu achter en politie bureau. Morgen zal een hele zware dag worden. Denk dat ik niet veel kilometers ga maken.
14-02-2011 (65km)
Vandaag was de zwaarste dag uit mijn fietsleven. In het begin veel regen. En dan is het geen pretje om je tentje af te breken. Gelukkig heb ik al wat ervaring in de bergen en de Ardennen opgedaan. Maar alla. Opweg en dat is dan nog te doen met een windje in de zij. Later klaarde het op en kon ik wat regenkledding uittrekken.
Maar de weg 40 werd echt bar en boos. Keien en niets dan keien. De markt in Geertruidenberg is er een aaltje bij wat zeg ik gewoon weg fluweel!!!. Ik zou er over moeten nadenken om hier met de defender over heen te gaan. Vreselijk je blijft maar stuiteren en je maakt je zorgen over je materiaal en over jezelf. Voelde mijn rug al een tijdje en dit zou er zeker geen goed aan doen. De weg werd zo slecht dat ik het achterspatbord moest demonteren. Het voorste ging nog wel. Maar uiteindelijk heb ik maar een stuk aan de voorkant af gesneden, dat liep steeds vast.
Die klei word overigens net beton als het droog word. Midden op de weg lag nog een schaap (dat al flink was aangebeten door een of ander beest) dood te gaan. Je zou hem dan graag uit zijn leiden willen verlossen. Zou alleen niet weten hoe? Uhh de weg…in het beging van de weg ging het het nog wel. Maar zoetjes aan werd hij zompig. Je weet gewoon niet meer waar je moet gaan rijden.
Overal zak je weg. Dacht je gaat me er niet onder krijgen. Het is wat het is. En er komt altijd een eind aan iedere weg. Morgen weer tegen de wind in naar Charles fuhr. Daar wil ik een hotel scoren.
15-02-2011 (126km)
De morgen begon weer om 7 uur. Had eigenlijk niets eten. Dus kon net zo goed gelijk vertrekken. Dacht kijk onderweg wel. Nou dat kan je hier echt wel vergeten. Echt helemaal niets de woestijn is er niets bij. Ben eerst maar weer gaan ploeteren tegen de wind in. Ohhhh die is hier zo fucking hard. Soms zie je op je teller 6km/h staan en dan begint het in je hoofd te malen. Dit gaat niet goed komen. Mijn benen deden nog flink zeer van de vorige dag. Dus dat wordt afzien. De uren kruipen voorbij net zoals de kilometers. Om gek van te worden. Zal ‘t maar zeggen later in de middag moest ik weer een klim maken. En dacht ga mijn duim opsteken. Dit is nou niet echt genieten. Wil best bikkelen maar dan moet er wel eten in. Had niets. Ja zo’n leverpastei worstje. Heb dat maar op met een paar koekjes.. Je hebt bijna alles over voor een biertje …. En dan denk je zat ik maar bij “huis ten bos” lekker aan een koud biertje. Alles speelt door je hoofd. Kwam op een geven moment een stel met kind tegen op de fiets. Ze kwamen van het noorden. Even deze route is prima maar DOE HEM NIET VANUIT HET ZUIDEN!! Niet te doen!!!.
Heb er even een praatje mee gemaakt. Ze waren al een jaar onderweg. En wilde me wel eten geven. Dat heb ik geweigerd. Ik wist wat ze nog door moeste maken met een kind en dan moet je er níet aan denken dat ze zonder eten komen te zitten. Nee dit moet ik zelf oplossen. Had nog een zakje zuurtje. Ben daar maar aan begonnen. Met wat water..mmmm best oké. Godver water..water??? Tja mijn water was ook al weer op. Heeft totaal geen zin om je fles op te houden. Ze toeteren vriendelijk maar rijden lekker door. Je voelt je dan weer heel klein!!!! En het is gelijk weer een les. Dacht als ik weer in Nederland ben stop ik als iemand hulp nodig heeft. Deze reis heeft me al veel geleerd. Ook al duurt hij pas 11 dagen. Je gaat de kleine dingen weer heel erg waarderen.
Na al door ploeterend kwam ik (126 km en 13 uur verder) me toch bij een hotel/camping. Echt in de middel of no ware. Leek wel de hemel op aarde. Dacht maakt niet uit wat het kost ik neem een bed. En ga hier zuipen en vreten hahaha. Zit nu aan een biertje wat ze eerst nog ergens vandaan moeste halen en hoop nog een wijntje te scoren. Ben dadelijk vast lam. Na genoeg … smakelijk.
Ohh morgen probeer ik de bus te krijgen naar El Chalten. De gast heer doet zijn best. Het stukje langs Lago Viedma schijnt vreselijk te zijn. Heb daar nu even helemaal geen zin meer in. Wil onderhand wel eens lekker fietsen en genieten van de natuur.!!!
16-02-2011 (on tour met de bus)
Viel niet mee om wifi te vinden.. Deze is ook heel langzaam. Maar alla. Heb vanmorgen de bus genomen. Prachtig zoals dat gaat. Een beetje handjeklap met de chauffeur. Was 80 pesos (€15) en heeft me mooi naar El Chatan gebracht. Was er even helemaal mee klaar. Ontmoette nog iemand die ook uit het zuiden kwam, die deed het relax. Die had over dit stuk een maand en ik in 11 dagen 🙂 Heb er nu 1030km opzitten. Mooi plekje hier. Schijnt een plaatsje te zijn waar je als klimmer zeker geweest moet zijn!? Je ziet hier klimmers van over heel de wereld phoephoe. Morgen op naar Laguna del desierto. Die boot vaart iedere dag. De tweede naar O Higgins drie keer in de week. Hoop dat ik geluk heb. Moet nog even kijken waar ik de info kan krijgen. Anders rust. Ti’s dan weer heel moeilijk.
Jullie horen snel van mij (hoop ik)
Frank…..
Tapi aike
hey Frank
heb je site gevonden, en net alle reisverslagen gelezen.
man man wat is dat zwaar wat jij gaat doen zeg.
die van mij maakt ook veel kilometers met zijn fiets maar heeft er een hulpmotertje aangehangen.
maar ik wens je heel veel fiets en natuur plezier en blijf je elke dag volgen.
groetjes Jolanda en cees
Hahahaha nee Jolanda. Ti’s om 6:30uur uit bed. En ik stap om 18:30uur van de fiets en lig meestal weer om 20:30uur in bed. Soms ben je zo moe dat je even niet kan slapen. Als dan de volgende dag weer al het moois je voorbij komt weet je weer waarvoor je het allemaal doet. Lees dat Kees en Sjef in Thailand. Zitten. Dat zal ze zeker goed bevallen. Warm genoeg eten en drinken. Gr. Frank
Hi Frank,
zit hier met veel bewondering jouw avonturen te lezen!
Weet niet of je nou echt kunt genieten hopelijk wordt het snel beter.
Zet hem op ………….weet je nog hoe je jezelf moet hechten?
Succes Diana
Hi Diana, heb je verband ieder dag om mijn pols is door het tillen en het trillen van de fiets twee keer zo dik geworden. Je verband geeft veel steun.. Echt. Super van je..
Hechten.. Ja dat weet ik nog. En ik kan je vertellen dat ik soms in het puin afdaal en mijn hart vast hou.. Soms gaat het maar net goed. Moet er niet aan denken dat ik met 40km tegen een rots aan rij. Maar je kan hem soms niet houden.. En dan hopla.. Daar lig je. Nogmaals thanks!!!
Hee Frankie,
Pff, valt behoorlijk tegen zo te lezen! Frank die de bus pakt, dan moet het wel heel erg zijn! Geen eten, hoeveel kilo is er al af?
Ga je de kilometers wel halen met die slechte wegen en harde wind?
Echt afzien dus, petje af hoor!
De fotos zijn prachtig, daar geniet je wel van als je thuis bent haha (gemeen he?).
Mucha suerte, dusfrutate, chao, beso, Jeanette
Hi Jeanette, ja inderdaad het valt niet mee.. Ik fietste soms 13 uur voor iets meer dan 100 km. En was dood en dood moe. Zonder eten en drinken. Dan is de bus de enigste weg. Maar heb gehoord dat het straks in het noorden met mij is. Ti’s hier echt prachtig. Dit moet je zeker een keer met de BUS doen.. Je zal er echt van genieten.
Hoeveel kilo er af??? Kan mijn ribben tellen dat wel..besos
hallo frank,
hier je ouwe maat Jan,alles goed daar.
je blijft een einzelganger,altijd zo geweest houden zo.
veel plezier nog,wanneer je terug bent moeten we eens afspreken.
een trappistje drinken,
groetjes Jan Wester.
Hè die Jan, leuk jho dat je reageerd. Gaan we zeker doen!!! En eentje.. Man we zuipen lekker door net zoals toen tussen de middag!! Hahahahaha was een mooie tijd die helaas niet meer terug komt.
Er is veel veranderd waar je niets aan zult missen!!! We spreken elkaar.
Hoe sterk is de eenzame fietser die kromgebogen over het stuur tegen de wind….
Voortaan moet ik altijd aan jou denken als ik dit liedje hoor 🙂
maar ondertussen lever jij weer een knappe prestatie. sombrero af.
ik ga er maar vanuit dat je het spaans al volledig onder de knie hebt…. (voor het geval je het juiste woord voor wcpapier niet meer weet : papellos poepoeros..)
Fiets ze en geniet van je reis.
Saludos y buen viaje,
de buuf.
Hi Carla morgen zie ik je ventje.. Gaan we er een op pakken.!!! Hou je op de hoogte.
Heeye Franky !!
Fijn om weer wat van je te horen !!!
Super alweer 1000 kmtjes gebikkeld !!! Moet kunnen joh een daggie met de bus . Even de beentjes rust gunnen !! Dan kan je er weer .. uhh .. lekker tegenaan !!!
Heel veel suc6 .. toi toi toi
Dikke kus xx
Zijn er inmiddels meer dan 1300km geworden.. Morgen met de buurman en Stevan een het bier en sigaren!!! Dus gewoon zat worden. Ben er aan toe
Hey Frank,
Zet hem op.
Het gaat jou zeker lukken.
gr Julian
Thanks Julian, wij enexissers geven nooit op whahahahaha
Heehee maat!
Hahaha…. ik kan natuurlijk ook gaan zeggen/vragen wat je jezelf allemaal aandoet, maar ja… ik weet: “hoe meer je hebt afgezien…. hoe meer je kunt genieten”… toch?
Gaaf man! Succes verder! Greetz…
Is waar Ralph. Maar wij gaan ook nog flink bikkelen.. Reken maar. Het zweet van angst en afzien op onze koppies.. Ik stink me toch.. Mijn trui is mijn kussen, poetslap…. En trui hahahaha. Mar gelukkig stink iedere fietser.. Dus ik val helemaal niet op. Proost daar hè.
Hoi Frank hoe gaat het met je, heb je nog geen heimwee naar een gezellige donderdag avond bij Eric. Odette en ik gaan vanavond weer hoor.
Hoe is de omgeving waar je nu ben, ongerepte natuur of een beetje bewoond. Ik hoop dat je het reuze leuk hebt de groetjes van mij en Odette
Sjaak
Ja Sjaak dat is zeker. Je moets eens weten hoe vaak ik daar aan denk als ik zonder water of eten zit. Maar als ik terug kom vatten we er een of twee of drie hahahaha och tot we zat zijn!!!
Hee Ome Franky,
Tsja het leven van een fietser gaat niet over Rozen, maar over kiezels en keien en modder en blub! Maar de vlag wappert nog steeds!! Goed om te zien!!
Fijn even met de bus, dan gaan wij wel naar Eric!! Proost!!
Gr J-W
Hahaha die vlag heeft al heel wat meegemaakt. Heb hem al een paar keer uitgewassen maar er hier geen kruit tegen gewassen. Of het stoft heel erg of het regens en dan spat de modder er tegen.
Maar hij zal er aan blijven. Groetjes aan alle
Wat goed om weer wat te lezen.. wat doe je jezelf aan?? Goed eten man.. bij terugkomst kunnen we anders door je heen kijken en dat is niet de bedoeling toch?
Hou je taai!
Groetjes uit Amsterdam
ps the picture’s are amazing!
Morgen heb ik een rustdag. En zal ik een flink gaan eten en zuipen en roken en ff helemaal niets doen hahahahaha
He pa,
vroeg me al af wanneer we weer eens wat zouden horen… !!!wat doe je jezelf allemaal aan;).. dit is toch niet meer fietsen voor plezier?! slim van je dat je eindelijk eens een keer een stukkie met de bus gedaan hebt….je moet natuurlijk ook genieten!!!…
heel veel succes weer met de volgende tocht!!
Groetjes xx,
Roos
Roos je hebt gelijk. Soms denk ik ook wel eens waar ben ik mee bezig. Maar eens een keertje van de andere kant bekijken is niet verkeerd. En leert je alles weer te waarderen zoals het is.. Dikke kus xxx
Lees ik dat nu goed? met de BUS !!!???? 🙂
Zie je volgende week
Maf !!!!!! Je kan de straat nog niet uit fietsen.. Zal je morgen wel krijgen!!
Frankie frankie frankie, pain is temporary glory is FOREVER.. go on bikkel
Super gezegde thanks man.. Maar soms zie ik echt super af.. Fietsers zijn bikkels hahahaha
Frank Frank toch dat is wel echt afzien, en dan zo alleen op de fiets en aan Den Berg denken zo als Huis ten Bosch of de witte Hemel of de heeeerlijke friet van Becao of zo.
Die friet tentjes hebben ze daar langs de weg echt niet Frank.
Ik heb vandaag samen met Marie van Mook nog even op je blog gekeken we waren wat ongerust om al dagen niets meer te horen van je.
Maar ik kan Marie gerust stellen morgen dat er weer leven is van onze bikkel Frankie uit den berg.
Gr Bert M
We zijn er weer Bert. Ti’s inderdaad niet altijd even makkelijk.. Maar ti’s hier echt super mooi. En soms leef je als een schooier. Je stink en hebt niets te eten. Je gaat het eten weer echt waarderen. En je merkt ook dat je met niets ook een heel eind kan fietsen. Groetjes..!!!