Het hotel waar ik vannacht in zat was echt waardeloos. Alles is kapot en het is heel erg vies. Zo als gewoonlijk was ik weer vroeg uit de veren, even lekker “gedoucht” en kijken naar wat het eten gaat brengen. Heb op mijn iphone de belangrijkste woorden die ik denk te gebruiken opgezocht en daar een foto van gemaakt. Heel handig als je iets wil eten of wat dan ook.
Ik wilde dus noedels zonder vlees want zoals ik al eerder schreef ik vertrouw dat vlees hier voor geen meter, al dat gebak de hele dag in de zon op een tafeltje. Maar goed nog even een bakkie thee er achter aan dan nog wat stuntelen met de Vietnamezen en hopsa op weg naar de grens.
Hier was ik tot mijn verbazing eigenlijk heel snel overheen. De tocht voor de dag kon dus weer beginnen. Het eerste stukje ging super, echter doemden de bergen al weer snel op. Daar is eigenlijk niets mis mee maar rond een uur of 11 is die zon vreselijk je bakt aan alle kanten gaar. Je weet echt gewoon niet hoe je al het vocht aan moet vullen. Denk dat ik zeker wel 5 tot 6 liter water op heb en dan nog eens een Pepsi en ach eigenlijk alles wat maar drinkbaar was heb ik er wel in gegooid.
Ik was nog 15 km van Xam Nua af en dacht dit word een eitje! Nou nee dus echt niet want d’r moest nog een stevige klim tegenaan. Denk dat ik vandaag zo’n beetje 1390 hoogte meters heb gemaakt. Bij de eerste klim stond 12% en gelukkig de tweede maar 10% pfffeuw wat een mazzel!? Dan ben je toch blij dat je fiets met bagage maar 50kg weegt. Laos aan de andere kant van de grens met Vietnam is een wereld van verschil. Ineens weinig mensen, echt een oase van rust. Ze zijn wel iets minder spontaan dan de Vietnamezen. De natuur is en blijft echt prachtig!
Zit nu gelukkig in een mooi hotel en heb nog een kerel uit Zwitserland ontmoet die voor het eerst op een fiets rond aan het reizen was. Die verhalen prachtig!! Later schoof er nog een meisje uit Frankrijk aan. Die was hier voor een hulp project waar wij uit Nederland ook deel aan nemen. Kortom weer een geslaagde dag. Voel dat mijn lichaam aan het fietsen begint te wennen.
Morgen een rustdag.
Gr Frank
En weer een fietsdag voorbij door de prachtige natuur , als je thuiskomt eet je denk het eerste jaar geen noedels meer………
Zo Frank het was weer een leuk stukje.
En gelukkig snel over de grens , waar je voor dien nog wel even over in zat.
En de natuur blijft zeker nog mooi op de foto’s.
Heb wel een vraag, ik zie op een van die foto’s wat van die grote raders in het water.
Is het voor wat elektra of voor wat anders, mogelijk dat je daar een antwoord op kan geven.
Zo te zien is het ook maar wat bak enbraad werk met een las kar of zo.
Gr Bert M
Nou Bert, ik weet het niet. Zag wel dat ze van hout waren. Denk dat ze er water mee naar boven pompen. Maar eerlijk ik weet het niet zeker
Frenkie waar blijft je volgende verhaaltje maat?
Als het goed is komt er weer een aan. Morgen weer in de pendalen. !!!