Zoals gewoonlijk wanneer ik niet veel doe heb ik er een fijn relaxed dagje van gemaakt. Uiteraard beginnen we met een een heerlijk ontbijtje en daarna de hele morgen een beetje aangerommeld. Vanzelf komen we dan bij de lunch welke echt stevige was. Ik moet mijn woorden toch wel een beetje terug gaan nemen wat betreft het eten in Chili. Blijkbaar heb ik het gewoon niet eerder met eten zo goed getroffen hier want het is nu werkelijk verrukkelijk. Na de heerlijke maaltijd ben ik met Alfredo naar Lago Riniheu wat een mooi groot meer is ten oosten van hier gelegen. Op de terug weg hebben wij een lekker biertje gedronken bij een bar.
Daar hingen toch een berg zatlappen aan de bar dat wil je niet weten. Vroeg aan zo eentje om een foto van ons te maken. Nou dat heb ik geweten… hij kreeg het knopje maar niet ingedrukt en heb het hem zeker 5 keer voor moeten doen. Uiteraard was het dit allemaal wel weer even flink lachen. Vanavond gaan we weer op zalm jacht, gisteren met het vissen helaas niets gevangen.
Morgen is het feest hier weer voorbij en ga op de fiets richting Villarrica. Heb er weer echt zin in hoewel het jammer is om hier weg te gaan. Heb het hier gewoon super naar mijn zin! Ohja vandaag ook nog even de broer van de eigenaar gebel en even een praatje met hem gehouden. Die man woont in IJmuiden. Een heel aardige vent.
De mensen hier zijn echt super vriendelijk. Ze slepen mij overal mee naar toe en vandaag heb ik eens live gezien hoe ze appelsap maken. Dat gaat toch net iets anders dan ze tegenwoordig bij ons doen 🙂
Ik heb het hier zo goed naar mijn zin dat ik denk om nog 1 dagje te blijven en dan pas verder te gaan. Welke route ik dan ga nemen? Ik weet het echt nog niet.
Een drukke pas tussen Santiago en Mendoza zie ik niet echt zitten. Hier schijnen heel veel vrachtwagens heen en weer te rijden en tja veilig rijden daar hebben ze hier toch echt minder van gehoord dan bij ons. Wellicht dat ik na Villarrica en Pucon wel Argentinië in ga om vanaf daar naar het Noorden te fietsen. Maarja dan zit ik weer op een lege Pampas te kijken.
Lekker relaxed opgestaan. Dacht eerst, neem een lekkere douche, nou mooi niet, ik had dus alleen koud water! Brrrrrr, baalde daar wel een beetje van. Je betaalt er €40 voor en dan heb je daar koud water bij. Sta nu ergens voor €6,00 en heb een heerlijke warme douche. Maar goed, eerst op zoek naar een fietsenwinkel. In het hotel wisten ze er geen. Dacht dat lijkt me sterk in zo’n grote stad. Bij de info wisten ze beter. Heb daar een nieuwe buiten en binnen versnellingskabel gekocht. Stefan (Rens), nu schakelt hij weer als een zonnetje. Ohh, wat is dat heerlijk, dat je al bij een zachte aanraking naar een andere versnelling kunt zonder al dat gekraak en een duim die er bijna afvalt van kracht zetten. Je schakelt hier namelijk om de minuut. Denk dat de modder en stof er allemaal geen goed aan hebben gedaan. De dag… Het was vandaag een heerlijke fietsdag.
Alleen Puerto Varas was toch een beetje te weinig km. Had er zin in. Ben daarom doorgegaan naar Frutillar. Prachtige route moet ik zeggen. Met mooie stranden maar wel met een beetje lavazand. Mooie vergezichten en de weg nog rustiger dan de Carretera Austral. Heb een fijne camping gevonden. Bij ieder plekkie een tafel en twee bankjes. Super toch!
02-03-2011,
Regen, flink regen. En mijn matrasje loopt ook langzaam leeg. Dan lig je te overwegen. Blijf ik liggen of ga ik door. Dacht, nee ga niet heel de dag hier niets liggen doen. Dus alles opgeruimd in de regen, wat later kon ik nog een eitje bakken met wat worstjes.
Even tussendoor…. die Chilenen eten niet lekker. Ik heb nog niets echt lekkers gevonden en hoor dat ook van anderen. Misschien komt dat nog? Moest om mijn weg te volgen toch een stuk over de route 5, het kon gewoon niet anders. Bij de betaalhokjes dacht ik van nou nu gaan we het krijgen. Ben je gek, een vriendelijk vrouwtje riep dat ik langs de slagboom moest rijden en niet over de detectielus. Dat viel dus gelukkig weer mee. Heb later van een Canadees gehoord dat je er nu officieel over heen mag fietsen.
Die Canadees woonde in Mendoza. En gaf zijn email om daar samen een biertje te drinken als ik aankwam. Heb een stukje de y-55-u gevolgd om vervolgens de u-99-v, een grindweg naar Lago rupanco en Lago Puyehue, te nemen. Onderweg waren ze aan de weg aan het werk. Dat is echt zwaar KUT. Ze woelen dan alles los en zie er dan maar eens door te komen. En het rare is dat ze het net altijd doen waar ik omhoog moet. Er is trouwens nog iets wat me hier opvalt. En het is echt geen toeval! Je komt soms zo’n half uur geen auto tegen en als je dan eens wat tegen komt. Passeert mij op hetzelfde moment een andere auto. Wat soms vervelende situaties geeft. En dat is keer op keer. Heb me suf geprakkiseerd hoe dit nu toch mogelijk is? Ik weet ‘t niet.
Zit nu in een soort van gasthuis. Het bed is van gare planken in elkaar getimmerd maar het heeft wat. Bij ons was het optrekje allang onbewoonbaar verklaard maar hier is het net een nieuwe hahahaha. Mocht mijn fiets mee op de kamer nemen. En verder slaapt er niemand op mijn kamer met 2 stapelbedden. Denk dat de vakantie voorbij is. Morgen weer een dag naar het noorden.
03-03-2011,
Had goed geslapen en was om 8:00uur wakker. Eerst een douche en mijn ontbijtje stond al klaar. Krijg er ‘s morgen nooit meer als twee broodjes in. Ff afrekenen en met goede zin op pad. Wat een stralende dag. Kon voor de middag op die repio er redelijk goed inhouden.
Bij Lago Ranco voelde ik dat ik moest gaan stoppen. Dacht het eerste beste hotel of camping pak ik. Ik dacht rij ik nou helemaal verkeerd en dat bergafwaarts. Kut moest een stuk terug. Maar nee moest toch verder door zijn, dus weer terug en verder afgedaald. Gelukkig zag ik daar iemand. Die zei dat ik toch echt terug moest. De koeien zullen wel gedacht hebben. Daar is tie weer!!!!. Uiteindelijk de nieuwe repio weg langs het Lago Ranco gevonden. Die was verschrikkelijk slecht.
Gelukkig na een kilometer of 4 een camping. Niemand te vinden? Dus maar weer door… 10km verder een Hostel. Moest een lang pad af met een afdaling. Prachtig ding maar niemand te zien. Dan begin je te balen. Weer terug!
Kom ik me na een tijdje bij een pont die ze nog met de hand over moeten trekken. Die lag natuurlijk aan de andere kant. Eerst maar eens wat gefloten, geen beweging, met de verrekijker gekeken…. Niets! Gelukkig was er een klein ventje wat me hielp. Hij vertelde dat de pont om het half uur ging. En uiteindelijk zei hij ook dat hij niet voor alleen een fiets overstak. Ja wat nu? Hij zou mij wel met een roeibootje brengen. Maar begon eerst te roepen. En warempel daar kwam beweging. En als klap op de vuurpijl kwam daar ook gelijk een auto aan. De man van de pont was eigenlijk best aardig. Vroeg hem naar een camping maar die was er niet, wel een hotel zei hij, maar die zou duur zijn. Hij raadde me aan om aan de overkant een klein stukje naar rechts te gaan en daar mijn tentje op te zetten.
Heb zijn raad opgevolgd en sta nu prachtig langs de Rio Bueno. Heb geprobeerd een visje te vangen maar helaas. Heb nu veel last van mijn maag en krijg er moeilijk iets in. Geen idee wat het is. Vanavond alleen een beetje soep op en probeer het morgen wel weer.
04-03-2011,
Vanmorgen helaas zonder zonnetje opgestaan en met een leeg slaapmatje. Al een paar keer naar het lek gezocht maar kan het niet vinden. Had gelukkig wel trek in eten. Had nog een blikje vis, wat spaghetti en nog een eitje. Moet lukken voor de start. Eerst nog wat water getapt en op weg. In het begin ging het super-en superslecht. Het overgeven stond me heel na bij. Gelukkig bleef het allemaal binnen. Na een uurtje of vier heb ik er een biertje, ijsco en chips in gekregen. Hierdoor kwam gaandeweg de kracht weer terug. Onderweg nog een praatje met drie Chilenen gehad, wat even gezellig was. We kletsten wat over de weg en het navigeren. Op naar los Lagos. De mannen onderweg vertelden dat daar niet veel voor het overnachten was. Dacht dan pak ik de eerste beste maar. Nou een schot in de ROOS! Zit nu in Hospedaje Alderete. Wat een super aardige mensen hier zeg. Nadat ik eerst de kamer heb bekeken, ben ik gelijk een biertje gaan kopen. Vroeg of de eigenaar er ook een wilde, hahahaha.Nee, dat wilde hij niet.
Heb nog lekker een meloen gekocht en in de keuken om een bord gevraagd en ja je weet hoe dat gaat. Ze stonden allemaal lekker te koken en wilde van alles van me weten. Was met al mijn gestuntel veel lachen.
Later ben ik met de zoon en schoonzoon gaan vissen.
Beet!
Echt lachen vang ik me daar toch als enige een zalm! En Miguel ving een werphengel hahahaha. Maar het was leuk.
Ze hebben hem heerlijk voor mij gebakken. En daarna kreeg ik nog kip met groente en puree super zo lekker heb ik nog niet in Chili gegeten.
Blijf hier absoluut zeker een dag. Heb dit echt nodig.
Ben namelijk moe en niet vooruit te branden.
28.02.2011,
Was een vroege dag. Wilde op tijd zijn voor mijn ticket. Had begrepen dat het om 7:00uur open zou gaan. Echt niet dus. De politie vertelde me dat het rond 8:00uur zou zijn. En dat het best een beetje uit kan lopen. Dan maar eerst even eten.
Denk neem al mijn rommel maar gelijk mee. Aangekomen bij het office staat het helemaal vol.
Nou eer dat ik aan de beurt was. VOL! En ik verstond er geen bal van. Gelukkig weer een meisje dat het voor me vertaalde. Moest even wachten. Er schijnen nl veel mensen te zijn die een reservering doen (kosteloos) en niet komen opdagen. Na een kwartiertje ging ze met me aan de gang.. Gelukkig. Diegene die na mijn kwam werd niet meer toegelaten pffff scheelt me weer een paar dagen.
Op de boot ontmoete ik een Belg. Die vertelde me dat Chaiten jaren geleden gedeeltelijk was bedolven onder de lava. Vond het al zo raar dat sommige huizen tot de helft in de grond stonden. Dacht wat een rotzooi. Blijkt dat ze dit eigenlijk een beetje in eren laten.
Er is daar nog steeds geen elektriciteit. En water schijnt er pas te zijn. De vulkaan staat nog steeds te roken. Chili heeft de mensen al andere woningen aangeboden maar willen hier niet weg. Na een beetje info.
Op de boot was het heerlijk. Ben zittend in slaap gevallen. Heerlijk. Ti’s eigenlijk best een aanrader deze boot. Hij vaart langs het Andes af dat geeft een mooi uitzicht.
Die Belg had van te voren gereserveerd. Betaald wel 80% meer dan ik.
Zit nu in een heerlijk hotel.. (nog lekker wat van de prijs afgeschooid) .
Pueto Montt is een “grote” drukke stad. Morgen tutter ik naar Puerto Varas.
Vanmorgen kwam Gijs me om 6 uur wekken. Heb nog heel even bij hun aan tafel gezeten met een giga hoofdpijn. Ze uitgezwaaid en weer lekker terug gekropen. Ben er om 9 uur uit gekomen en om 10 uur was ik op weg. Ging eigenlijk best lekker. Heb onze Franse vrienden nog twee keer onderweg gezien. In het plaatsje La Junta heb ik een stop gemaakt. Even op internet en wat eten. Er waren daar ook een paar Engelsen, en heb daar een leuk praatje mee gehad. Na een uurtje verder.. Brak gvd mijn ketting precies waar de ketting aan elkaar was gezet (Stefan hahahaha). Eerst nog wat gerommeld maar het lukte maar niet. Gelukkig had ik nog een ketting en hups die lag er zo op. Vreemd genoeg lijkt wel hen nu wel of die beter schakelt? Na een kwartier ging ik ff water pakken. Zie ik dat ik mijn trui had verloren. KUT! Dacht ga terug, dat koste me weer een uur en flink wat energie.
Denk dat iemand hem heeft mee genomen. Baal daar echt van. Gelukkig is het nu niet zo koud. Die gravel ben ik echt helemaal beu!!!! Denk nog een honderd km en dan wil ik het niet meer zien. Wil gewoon lekker fietsen en niet heel de dag dat gebonk. Om half acht mijn tentje opgezet, wat eigenlijk een beetje te laat is want zo zit je mooi alles in het donker te doen. Misschien kan ik morgen Chaiten halen. Vandaar neem ik de boot naar Puerto Montt. Of ik steek over naar Quellon. Kan daar morgen heel de dag over na denken
Ga lekker slapen 22:00uur. Ben lekker moe.
27-02-2011,
Was vroeg wakker want heb een beetje last gehad van de paarden die ‘s nacht rond de tent aan het snuffelen waren. Denk dat ze het gras onder mijn tentje graag wilde hebben.
Kreeg de avond er voor niet veel eten er in. En voelde me ‘s morgen ook niet echt fit. Toch nog wat eten er ingepropt en op pad. Na een uur zag ik de Amerikanen die ik gisteren moest laten gaan omdat mijn ketting brak weer terug. Hebben even een gezellig praatje gemaakt en dacht dat ik ze nog wel zou zien in de loop van dag. Niet dus. Bij de afslag van Futaleufú. Kwam me toch een klim. Pffffrrrr stik heet en bijna geen grip met al dat grind.
Ben die zooi echt spuug zat. Door al het bonken ben ik ook mijn stoeltje verloren (ben niet weer terug gegaan). Je kan het nog zo goed vast zetten. Maar alles rammelt er af. Zelfs je tassen schieten uit de beugels. Het laatste stuk voor het asfalt was verschrikkelijk slecht. Denk om mij nog even te pesten. Een stof.. Je wilt het niet weten. Keek later in de spiegel.. Net een kolenboer
Als het goed is kan ik morgen een ticket voor Puerto Montt kopen!? (Hoop het)
Truste.
Frank…
Wees niet bang om langzaam voorwaarts te gaan, wees alleen bang om stil te staan.