08-03-2011,
Mmmm geen warmwater. Het zal mij weer eens gebeuren, heb nog even met mijn aansteker in de geiser gezeten maar helaas de gasfles is op. En dat terwijl ik echt geen zin had om me met koud water te douchen. Gisteren zes lekkere eitjes gekocht waarvan ik er maximaal 4 van kan meenemen. Daarom dacht ik vanmorgen weet je wat? Ik vraag eens even aan dat oude vrouwtje of ze die twee eitjes voor Franky wil bakken.

Nou dat was goed en ze ging aan de gang. Dit bakken doen ze hier in een heel klein pannetje. En ze bakken ze niet echt door. ‘s morgens is eten niet echt veel, meestal wat oude broodjes en jam met een bakje thee. Nog even wat water gekocht en op pad.Eerst een stuk asfalt maar toen kwam het hoor. Ik dacht snij even een stuk af door Lican Ray rechts te laten liggen. Het was dan wel over een repio maar och dat stukje (+/- 18km) dat gaat vast wel.

….

Nou daar ben ik van terug gekomen het ging echt niet gemakkelijk. Zo ben ik net 4km verder krijg ik me daar toch een klap band. Jezus dacht dat ze op me schoten. Een snee van dik een centimeter. Alles weer van de fiets af. Sleep nu al jaren een buitenband mee en nog nooit nodig gehad. Maar nu kon ik hem toch wel een vette kus geven. Anders had ik daar toch mooi gestaan.

 

Na alles weer gemaakt te hebben en de tassen weer aan de fiets te hebben gehangen krijg ik daarna een flinke klim voor de kiezen. Het bleef maar omhoog gaan. Pfffffff eindelijk boven. Het zweet droop overal af. En afdalen is echt waardeloos dat was eigenlijk niet te doen. Je stuitert alle kanten op. Ga in het vervolg echt proberen die zooi te omzeilen, dan maar wat omrijden zeg ik je. Heb op de kaart wel gezien dar ik in Argentinië waarschijnlijk toch weer een stuk zal krijgen grrrrrr maar goed.

In Villarrica eerst de info opgezocht, die was pas om 14:30 uur open en heb daarom nog maar even wat rond gereden. Uiteindelijk kwam die aap een kwartier te laat. Twee adressen mee gekregen voor een gasthuis. Die waren waardeloos en veel te duur. Dus dat werd zelf dan maar verder zoeken. Zit nu in een leuk gezellig gasthuis met een fijne douche en een wasmachine. Kijk hoe simpel kan het zijn.

09-03-2011,
Mijn wekkertje ging om 7uur maar het ontbijt had ik om 8uur afgesproken. Had een flinke puinhoop van alles gemaakt dus had mijn tijd hard nodig om alles een beetje op orde te brengen. Net alles ingepakt.. Mmmmm waar is mijn fietssleutel? Misschien in een van mijn broekzakken of in het gereedschapstasje of?…. Nou dan heb je zo weer twee tassen uitgepakt. Niets!.. Blijkt hij buiten bij de fiets te liggen! Grrrrrr. Het ontbijtje was echter super! Dat maakt dan weer veel goed, het was een lekker eitje en geroosterd brood. Soms tref je het.

Wilde vandaag tot Curarrehue gaan maar had eigenlijk helemaal geen zin om te stoppen. Bij een supermarkt nog even wat water en eten gekocht (het is maar afwachten wanneer je weer wat kan kopen) en hupsa door, ik zie wel weer.

Nog een Fransman ontmoet die vertelde me dat ik een flinke klim kreeg naar 1200m. Dacht alles wat ik vandaag doe is meegenomen. En of het zo zijn moet.. Precies waar ik het beu was een camping waar verder helemaal niemand meer is. De vakantie is hier echt voorbij!! Alles gaat dicht. Heb trouwens nog een flinke tijd met die Fransman gesproken. En dan zie je toch wel dat iedereen tegen dezelfde problemen aan loopt, gescheurde banden, ketting, verliezen van alles en nog wat, zere benen en kont.. en het verliezen van heel veel gewicht (10kg).

Daarbij alles uitproberen om de fiets meer in balans te krijgen. Hij had zijn achtertassen voor gehangen. Mmmm hij zij dat het zo beter over de repio fietste? Morgen eerst een flinke klim en dan de grens over en de pampas op. Ben benieuwd, hoop dat de wind een beetje vriendelijk voor me is!!!

 

 

10-03-2011,
Regen en nog eens regen vanmorgen. En mijn onderdekje weer leeg gelopen. Het went zo onderhand wel dat op de grond slapen hahahaha. Wist dat me een flinke klim te wachten stond. Helaas Repio. Oh wat is dat KUT klimmen. Heb mijn uiterste best gedaan. Eer dat ik bij de douanen was, was ik 4 uur verder. En op een hoogte van 1200 meter. Zal je zien net een bus vol met mensen voor me. Maar de douanen lieten mij mooi voor hahahaha. Toen de afdaling. Wat een geschud en gebonk. Je staat er verbaast van de je fiets en jezelf (tis al vel over been) niet breekt. Van de wegenkaart klopt trouwens ook niets. Die geeft asfalt aan maar niets daarvan te zien.

Uit eindelijk kwam deze dan gelukkig toch. Ooh wat is dat heerlijk zoefde soms met een snelheid van 65km omlaag. Met een sterke wind in de rug daar maakte ik me gelijk ook zorgen over. Moet morgen wel weer tegen die wind in stampen. Voelde wel dat ik mijn kruit op de klim had verschoten. Moest nog een stuk zuidelijker om Junìn de los Andes te bereiken. Hoopte dat ze daar een bank zouden hebben. En gelukkig die hadden ze daar.

Zit nu in een hotel, en dat had ik weer even nodig. Want was er helemaal mee klaar. Heb uitgerekend dat ik ongeveer 60 km per dag moet doen om op tijd in Mendoza te zijn. Maar wil daar wel een paar dagen door brengen. Dus als ik het beu wordt pak ik de bus hahahaha..

Frank

 

Grotere kaart weergeven