01-03-2011,

Lekker relaxed opgestaan. Dacht eerst, neem een lekkere douche, nou mooi niet, ik had dus alleen koud water! Brrrrrr, baalde daar wel een beetje van. Je betaalt er €40 voor en dan heb je daar koud water bij. Sta nu ergens voor €6,00 en heb een heerlijke warme douche. Maar goed, eerst op zoek naar een fietsenwinkel. In het hotel wisten ze er geen. Dacht dat lijkt me sterk in zo’n grote stad. Bij de info wisten ze beter. Heb daar een nieuwe buiten en binnen versnellingskabel gekocht. Stefan (Rens), nu schakelt hij weer als een zonnetje. Ohh, wat is dat heerlijk, dat je al bij een zachte aanraking naar een andere versnelling kunt zonder al dat gekraak en een duim die er bijna afvalt van kracht zetten. Je schakelt hier namelijk om de minuut. Denk dat de modder en stof er allemaal geen goed aan hebben gedaan. De dag… Het was vandaag een heerlijke fietsdag.

Alleen Puerto Varas was toch een beetje te weinig km. Had er zin in. Ben daarom doorgegaan naar Frutillar. Prachtige route moet ik zeggen. Met mooie stranden maar wel met een beetje lavazand. Mooie vergezichten en de weg nog rustiger dan de Carretera Austral. Heb een fijne camping gevonden. Bij ieder plekkie een tafel en twee bankjes. Super toch!

02-03-2011,

Regen, flink regen. En mijn matrasje loopt ook langzaam leeg. Dan lig je te overwegen. Blijf ik liggen of ga ik door. Dacht, nee ga niet heel de dag hier niets liggen doen. Dus alles opgeruimd in de regen, wat later kon ik nog een eitje bakken met wat worstjes.

Even tussendoor…. die Chilenen eten niet lekker. Ik heb nog niets echt lekkers gevonden en hoor dat ook van anderen. Misschien komt dat nog? Moest om mijn weg te volgen toch een stuk over de route 5, het kon gewoon niet anders. Bij de betaalhokjes dacht ik van nou nu gaan we het krijgen. Ben je gek, een vriendelijk vrouwtje riep dat ik langs de slagboom moest rijden en niet over de detectielus. Dat viel dus gelukkig weer mee. Heb later van een Canadees gehoord dat je er nu officieel over heen mag fietsen.

Die Canadees woonde in Mendoza. En gaf zijn email om daar samen een biertje te drinken als ik aankwam. Heb een stukje de y-55-u gevolgd om vervolgens de u-99-v, een grindweg naar Lago rupanco en Lago Puyehue, te nemen. Onderweg waren ze aan de weg aan het werk. Dat is echt zwaar KUT. Ze woelen dan alles los en zie er dan maar eens door te komen. En het rare is dat ze het net altijd doen waar ik omhoog moet. Er is trouwens nog iets wat me hier opvalt. En het is echt geen toeval! Je komt soms zo’n half uur geen auto tegen en als je dan eens wat tegen komt. Passeert mij op hetzelfde moment een andere auto. Wat soms vervelende situaties geeft. En dat is keer op keer. Heb me suf geprakkiseerd hoe dit nu toch mogelijk is? Ik weet ‘t niet.

Zit nu in een soort van gasthuis. Het bed is van gare planken in elkaar getimmerd maar het heeft wat. Bij ons was het optrekje allang onbewoonbaar verklaard maar hier is het net een nieuwe hahahaha. Mocht mijn fiets mee op de kamer nemen. En verder slaapt er niemand op mijn kamer met 2 stapelbedden. Denk dat de vakantie voorbij is. Morgen weer een dag naar het noorden.

03-03-2011,

Had goed geslapen en was om 8:00uur wakker. Eerst een douche en mijn ontbijtje stond al klaar. Krijg er ‘s morgen nooit meer als twee broodjes in. Ff afrekenen en met goede zin op pad. Wat een stralende dag. Kon voor de middag op die repio er redelijk goed inhouden.

Bij Lago Ranco voelde ik dat ik moest gaan stoppen. Dacht het eerste beste hotel of camping pak ik. Ik dacht rij ik nou helemaal verkeerd en dat bergafwaarts. Kut moest een stuk terug. Maar nee moest toch verder door zijn, dus weer terug en verder afgedaald. Gelukkig zag ik daar iemand. Die zei dat ik toch echt terug moest. De koeien zullen wel gedacht hebben. Daar is tie weer!!!!. Uiteindelijk de nieuwe repio weg langs het Lago Ranco gevonden. Die was verschrikkelijk slecht.

Gelukkig na een kilometer of 4 een camping. Niemand te vinden? Dus maar weer door… 10km verder een Hostel. Moest een lang pad af met een afdaling. Prachtig ding maar niemand te zien. Dan begin je te balen. Weer terug!

Kom ik me na een tijdje bij een pont die ze nog met de hand over moeten trekken. Die lag natuurlijk aan de andere kant. Eerst maar eens wat gefloten, geen beweging, met de verrekijker gekeken…. Niets! Gelukkig was er een klein ventje wat me hielp. Hij vertelde dat de pont om het half uur ging. En uiteindelijk zei hij ook dat hij niet voor alleen een fiets overstak. Ja wat nu? Hij zou mij wel met een roeibootje brengen. Maar begon eerst te roepen. En warempel daar kwam beweging. En als klap op de vuurpijl kwam daar ook gelijk een auto aan. De man van de pont was eigenlijk best aardig. Vroeg hem naar een camping maar die was er niet, wel een hotel zei hij, maar die zou duur zijn. Hij raadde me aan om aan de overkant een klein stukje naar rechts te gaan en daar mijn tentje op te zetten.

Heb zijn raad opgevolgd en sta nu prachtig langs de Rio Bueno. Heb geprobeerd een visje te vangen maar helaas. Heb nu veel last van mijn maag en krijg er moeilijk iets in. Geen idee wat het is. Vanavond alleen een beetje soep op en probeer het morgen wel weer.

 

04-03-2011,

Vanmorgen helaas zonder zonnetje opgestaan en met een leeg slaapmatje. Al een paar keer naar het lek gezocht maar kan het niet vinden. Had gelukkig wel trek in eten. Had nog een blikje vis, wat spaghetti en nog een eitje. Moet lukken voor de start. Eerst nog wat water getapt en op weg. In het begin ging het super-en superslecht. Het overgeven stond me heel na bij. Gelukkig bleef het allemaal binnen. Na een uurtje of vier heb ik er een biertje, ijsco en chips in gekregen. Hierdoor kwam gaandeweg de kracht weer terug. Onderweg nog een praatje met drie Chilenen gehad, wat even gezellig was. We kletsten wat over de weg en het navigeren. Op naar los Lagos. De mannen onderweg vertelden dat daar niet veel voor het overnachten was. Dacht dan pak ik de eerste beste maar. Nou een schot in de ROOS! Zit nu in Hospedaje Alderete. Wat een super aardige mensen hier zeg. Nadat ik eerst de kamer heb bekeken, ben ik gelijk een biertje gaan kopen. Vroeg of de eigenaar er ook een wilde, hahahaha.Nee, dat wilde hij niet.

Heb nog lekker een meloen gekocht en in de keuken om een bord gevraagd en ja je weet hoe dat gaat. Ze stonden allemaal lekker te koken en wilde van alles van me weten. Was met al mijn gestuntel veel lachen.

 

 

Later ben ik met de zoon en schoonzoon gaan vissen.

 

 

 

 

 

 

 

Echt lachen vang ik me daar toch als enige een zalm!  En Miguel ving een werphengel hahahaha. Maar het was leuk.

Ze hebben hem heerlijk voor mij gebakken. En daarna kreeg ik nog kip met groente en puree super zo lekker heb ik nog niet in Chili gegeten.

Blijf hier absoluut zeker een dag. Heb dit echt nodig.
Ben namelijk moe en niet vooruit te branden.

 

 

 

 

 

 

 

Groetjes….  Fank.

 

Grotere kaart weergeven