Hoi allemaal,

Even een piepkleine verhaaltje van mijn eerste dag.

Vanmorgen met frisse moed vertrokken. Vooral de nadruk op fris!! De eerste dagen is altijd wennen. Het duurt bij mij zeker drie dagen voor ik in het ritme zit en de vrijheid kan voelen. Eigenlijk ging het best goed, mijn koppie wilde nog wel even een stukje verder maar helaas mijn beentjes wilde niet. Over de omgeving valt helaas niets te melden. Wel even wat anders dan ik gewend ben (bloed heet en stof).

Laatste jaren altijd ver weg gezeten. Moet zeggen dit heeft ook wat.

Gr Frank

Van hier naar Estland

Heel lang over nagedacht. Kwam er niet aan uit. De gedachten was om naar Colombia te gaan en dan richting Brazilie te kanoën. Te kort dag. Dan maar naar Kathmandu om naar het basiskamp van de Everest lopen. Te veel geregel om dit in je uppie te doen. Een grote commerciële poppenkast.

Uiteindelijk…… kwam uit het niets. Na wat borrelen met mijn bootmaatje die in Estland geboren is en daar tot zijn 16e heeft gewoond kwam ik op het idee. Hij moest toch nog een keertje naar zijn familie om het as van zijn moeder uit te strooien. Leek mij mooi om dit te combineren. Gelukkig vond hij het een goed idee. Ik fiets er naar toe en zie hem daar. Gaan dan wat rondrijden met een sigaar en flinke borrel. Rijden dan samen terug.

Vertrek rond 30 mei. Afstand zal rond de 2300km zijn. Gelukkig veel bossen. Wordt weer wegkruipen met mijn tentje. Om rustig met een wijntje in slaap te vallen.

We zullen het weer zien.