Ipoh naar Berinchang (Cammeron Highlands) 87 km,

Na die lange rit van gisteren zou het er vandaag een beetje rustiger uit gaan zien en dat gaf ons een fijn gevoel. We hebben hier en daar wat eten bij elkaar geschraapt en gelijk het kompas richting Tanah Rata gezet. Het was nog een hele aanloop eer we de bergen echt tegen kwamen…

MAAR toen we er eenmaal waren hielt het niet meer op. We zijn van 50 naar 1500 mtr. geklommen. Weer gedaald en weer naar bijna 1600 mtr. Ron was helemaal los en ging er als een speer vandoor.

Hij heeft onderweg aan mensen water moeten vragen. Hij zij ik hoefde mijn bidon maar in de lucht te steken en ik kreeg water. Ik heb het met mijn pomp uit een waterval gezogen. Bij een tentje waar Ron was gestopt heeft hij met een aap op de fiets gezeten. (Er was bijna geen verschil te zien). Net een dierentuin bij hem op die fiets.

Door tijdgebrek en het best wel moe zijn hebben we besloten om maar boven in de bergen te blijven. Dat Berinchang is een gezellig plaatsje. Hebben daar dan ook net heerlijk gegeten en nu nog een bakkie koffie (en ikhu een lekker sigaartje YEAH!!!) Het is nu kwart over negen en duik mijn bedje in.

Gr en tot morgen Ron & Frank

Ipoh naar Berinchang (Cammeron Highlands) 87km

Na die lange rit van gisteren zou het er vandaag een beetje rustiger uit gaan zien en dat gaf ons een fijn gevoel. We hebben hier en daar wat eten bij elkaar geschraapt en gelijk het kompas richting Tanah Rata gezet. Het was nog een hele aanloop eer we de bergen echt tegen kwamen... MAAR toen we er eenmaal waren hielt het niet meer op. We zijn van 50 naar 1500 mtr. geklommen. Weer gedaald en weer naar bijna 1600 mtr. Ron was helemaal los en ging er als een speer vandoor. Hij heeft onderweg aan mensen water moeten vragen. Hij zij ik hoefde mijn bidon maar in de lucht te steken en ik kreeg water. Ik heb het met mijn pomp uit een waterval gezogen. Bij een tentje waar Ron was gestopt heeft hij met een aap op de fiets gezeten. (Er was bijna geen verschil te zien). Net een dierentuin bij hem op die fiets. Door tijdgebrek en het best wel moe zijn hebben we besloten om maar boven in de bergen te blijven. Dat Berinchang is een gezellig plaatsje. Hebben daar dan ook net heerlijk gegeten en nu nog een bakkie koffie (en ikhu een lekker sigaartje YEAH!!!) Het is nu kwart over negen en duik mijn bedje in.

Pulau Pinang naar Ipoh 186km.

Vanmorgen weer een heerlijk ontbijtje van Ans voorgeschoteld gekregen. Deze bestond uit een heerlijk gebakken eitje met daarbij allerlei lekkere broodjes en wat vruchten, als klap op de vuurpeil een flinke kom met

heerlijke yoghurt. Daarna nog op zijn Hollands een lekker bakkie koffie. Op de een of andere manier kreeg ik het er niet ineens allemaal in. Heb daarom een broodje voor onderweg mee genomen.

Ron eet als een leeuw, ook onderweg. Ik heb alleen dat broodje nog op en verder heb ik heel veel gedronken. De veerpont hadden we gelukkig mee. Maar voor de rest viel het tegen. Er zat toch nogal wat klimwerk in en we dachten een stuk af te kunnen snijden, maar helaas niet dus. We moeten heel de weg nr 1 afrijden tot aan het eind.

Onderweg kwamen we naar ik dacht een Amerikaan tegen, maar het zou ook een Taih geweest kunnen zijn. In ieder geval was hij op een Riksja een tocht aan het maken en zoals ik begreep voor een goed doel. We hebben er nog even een babbeltje mee gemaakt. Verder hebben we alleen maar doorgestompt soms een flinke bui getrotseerd en naar wat aapjes staan te kijken.

Het vogeltje van Ron moet niets van die beesten hebben, deze gaat dan flink tekeer. Morgen wordt het gelijk flink klimmen. Maar er is ons een prachtig uitzicht beloofd. (als het niet mistig is!!)

Gr Frank en Ron

Rustdag Maandag 29 maar 0 km.

Ohh wat een heerlijkheid vanmorgen. Ans had een heerlijk ontbijt klaar gezet. Ben het niet meer gewend om zoveel te eten.. Ron zat al lekker relax te smikkelen voor ik .. (Ja ikke ben lui) mijzelf  bij hem aan tafel voegde. We hebben een beetje zitten kletsen en een plan voor de dag gemaakt. Zou ‘s morgens winkelen worden en ‘s middags naar een monkey beach.. Nou daar kwam dus helemaal geen bal van terecht.

Dat winkelen was ik al na 5 min beu.. Dus met Ron afgesproken dat ik hem s ‘middags wel weer zou zien. Heerlijk aan het strand gelegen. En in bed met de airco aan. Later in de middag weer naar het winkelcentrum geweest en daarna in de stromende,  en dat is hier echt giga regen naar een eettentje. Liep zeker tot mijn knieën in het water. Was wel lachen.

Morgen gaan we een andere route in. Op advies van Ans en Jan gaan we eerst naar Ipoh en de dag daarna naar Tanah Rata.. Is een van de mooiste plekken van Malaysia.. DUS…

Gr en tot morgen Ron en Frank

Hat Yai naar Alar Star 113km,

Vanmorgen van onze allerlaatste baths een ontbijtje genomen. En rap koers richting Malaysia. Tot aan de grens was het heftig malen op de pendalen.

Gemiddeld tegen de 30km/uur. De grens overgang was een appeltje eitje. Op het vogeltje na.. stond niet bij Ron in het paspoort.. Maar een paar steekpenningen was genoeg om door te mogen.

Je merkt wel dat je Malaysia in rijdt. Alles is veel schoner, netter en duurder. Het was na een kilometertje of 60 echt tijd om te drinken. Helaas konden we niet met Dollar$ betalen..

Gelukkig had ik nog wat ringgits van het vliegveld over. Ron stond met een man te praten waar hij spontaan van die gebakken bananen van kreeg. Niets voor mij. Komt wel goed uit wil toch afvallen.

Ron is ook nog een paar keer plat gevallen. Dacht dat die oranje paaltjes stevig genoeg waren om op te leunen.. Niet dus, deze zijn van een buigzaam soort kunststof. De keer daarop kon hij weer niet uit de pendalen.. Tja… Waren daarna eigenlijk in een vlieg en een scheet in Alar Star. Eerst maar een bank gezocht. Nou na drie banken was het eindelijk gelukt. Het hotel ging iets makkelijker, die hebben we maar een stuk of 6 afgefietst.

Hebben vandaag ook nog een hoesje voor het kooitje gekocht.. Is tie ‘s nachts wat rustiger. Nou luidjes we zitten onze buikjes te vullen.

Tot morgen. Gr Ron en Frank Frank Mekes, Ron en Frank, Frank en Ron Cambodja, Frank Ron Asia

[googlemaps http://maps.google.nl/maps/ms?ie=UTF8&hl=nl&msa=0&msid=104387375914550957567.000481c1753e621793cdf&ll=6.566389,100.404053&spn=2.619197,3.515625&z=8&output=embed&w=640&h=480]

Phatthalung naar Hat Yai 99km,

Vanmorgen aan de doorgaande weg een bakkie koffie en van die Oliebolachtige dingen op.. het was een lekker vies tentje..De koffie kopjes werden even door het water geslingerd en hoppa de volgende klant. Eigenlijk kijk je er niet echt meer van op.

Het eerste uur hebben we gemiddeld 30km gehaald. Maar toen begon de ellende, twee keer een lekke band en dat KUT vogeltje moest weer eens drinken.. Het is dat hij er zo blij mee is maar anders…. Morgen kopen we er een stoffen kapje voor dan is hij ‘s nachts tenminste rustig (zal er nog een foto bij doen.. Kijk maar eens hoe blij hij is).

Hebben bij een Rasta man een korte broek voor mijzelf gekocht 250bath, ruim 6 euro. Het was een leuk zaakje en een aardige vent. Ron vond zijn armband wel leuk, nou geen probleem hoor, het is allemaal te koop. Voor weinig natuurlijk.

De stad Hat Yai is best een grote stad. We hebben inmiddels al gegeten en wat rond gesnuffeld.. Ohh wat een prullaria hebben ze allemaal en NIETS is origineel Allemaal nep en 1000x het zelfde. Dadelijk nog een biertje drinken en dan zien we het verder wel. Nou ik hoop dat ik vannacht goed kan slapen!?

Gr Ron, Frank en het vogeltje

Nakhon sij Thammarat naar Phatthalung 106 km.

Vanmorgen zaten we om half zeven op ons ontbijtje te wachten. Dit stelde helaas niet zoveel voor.. Twee geroosterde sneetjes brood en een bakje koffie..

Tja das niet genoeg voor een wielrenner. Maar goed.. Toch flink het gas er op. We waren al snel 30km verder. Ron moest weer even stoppen. Hij wilde een echt vogeltje in zijn kooitje. Die plastieken die ik hem cadeau had gedaan had een te korte batterij levensduur. Dus tja.. je kent Ron dat duurde en duurde weer een hele tijd voor hij het mooiste vogeltje had uitgezocht.

Hij heeft ook nog geluisterd naar diegene die het mooiste kon zingen. En dan begint hij nog te pingelen ook. Om gek van te worden. Nog een bakje water en wat voer… pffff eindelijk konden we veder. Dat ding zingt de hele dag.

Mag nu weer niet te hard rijden want dan klotst al het water er uit. Ben benieuwt hoe dat vanavond op de kamer gaat. Pssss als het me wakker houd zet ik het kooitje stiekem open hahahaha. We zitten nu in Phatthalung en morgen gaan we naar de grote stad Hat Yai.

Ohhh we hebben de route een beetje omgegooid omdat na wat info er niet veel mogelijk heden waren om te overnachten langs de 408.. Vandaar de 41.

Gr Ron en Frank…. Met of zonder vogeltje prietpriet

Din Daeng naar Nakhon-Sij-Thammarat 109 km,

Iedere morgen om 5:30 uur loopt de telefoon van Ron af. We blijven dan altijd nog even liggen maar om 7 uur zijn we klaar voor de rit. Ditmaal geen ontbijt, we willen eerst 20 tot 30 km maken voordat we ergens gaan eten. Het eten was niet veel, wat rijst met een heel vet eitje en water met ijs. Dit drinken we wel gewoon op maar hebben zo onze twijfels. Soms borrelen onze buikjes heftig en staan onze kontjes in de fik. Gedurende de rit zag Ron handgemaakte vogelkooitjes, zo mooi!!!.. Hij kon het niet laten om te vragen wat ze kosten, hij ziet er eigenlijk wel handel in en heeft een mooie gekocht. Ik heb hem als cadeau een plastic vogeltje gegeven zodat er ook wat in zit. Dit vogeltje kan hij ook nog aan en uit zetten. Ach, hij is er zo blij mee. Je moet hem trots zien fietsen met dat kooitje achter op zijn tassen. Op een of andere manier toeteren ze nu nog meer dan eerst. Hij wil gaan kijken hoe hij ze uit elkaar kan halen om ze op transport te zetten. Ja, je kent Ron, het moet mooi, exclusief en niet te duur zijn.. Nou daar voldoet het aan. Vertel jullie nog wel hoe dit af gaat lopen.

We hebben vanavond lekker gegeten, heerlijk zo aan de weg. Ron bepaald dan hoe die lui het eten klaar moeten maken. Je zou het moeten zien, geweldig!! Zitten we uiteindelijk te eten komt er een olifant voorbij. Heb hem wat eten gegeven en tja dan gaan ze weer door. Het is echt een wonder dat we nog niet ziek zijn. Alles schuiven we er in zolang het maar gebakken is. Wij zijn nu weer in onze hotel kamer en het is 19:39 uur, de kamer koste 590 Bath. We blijven nog even tv kijken en morgen weer een zware dag. Het zal dan niet gemakkelijk worden om een overnachting te vinden. Het is daar vrij rustig en er zijn geen grote plaatsen in de buurt die we aan doen. We zien het wel

Gr Ron en Frank.

Tha Chana naar Din Daeng 104km,

Vanmorgen zijn we door de Parelhoenders (of zo iets) gewekt. Toch wel heel mooi om aan het strand wakker te worden. Wij hebben ontspannen ons boeltje bij elkaar gezocht waarbij we de eigenaar maar op zijn bedje hebben laten liggen.

We zaten al snel weer op de route. Het was wel weer verziekend heet. Je zou denken dat je er aan gaat wennen, maar nee! Steeds als je aan het bikkelen bent stroomt het werkelijk van je af. Zal is een even noemen wat wij zoal bij een stop voor vocht naar slurpen. Liter melk, een cola blikje, ijsje, yoghurt en als het aanwezig is nog een yakult (en uiteraard een blikje bier voor Franky hahaha).En als laatste nog een fles water voor het komende uurtje..

Bij de volgende stop speelt zich het ritueel weer ongeveer het zelfde af. Dus als je niet goed kunt drinken, KOM HIER DAN NIET NAAR TOE!!  We hebben onderweg nog een paar plaatsjes aangedaan om rond te kijken, moet kunnen toch.

Alleen is dan het fiets ritme helemaal weg. Zeker als de weg hier en daar onverhard is. Je kunt vechten wat je wilt maar het blijft ploeteren in die hitte.

Wij waren dan ook heel blij toen we onze nieuwe rustplaats zagen. Een prachtig complex, met leuke huisjes die 550,- Bath per persoon kosten (ongeveer 7 euro). We zitten nu lekker te eten. Ben blij met onze aanwijs boekjes, anders kom je met de beste wil van de wereld er niet aan uit.

Volgens mij zitten we nu ruim op de helft van de reis en zoals het er nu naar uitziet gaan we dagen over houden, dus er komt ruimte voor wat leuke dingen YEAAHHH.

Tot morgen en proost van Ron en Frank.

Chuphon naar Tha Chana 130km,

Vanmorgen vroeg uit ons nestje en voor de verandering hebben we tja een soort van oliebollen aan een kraampje op. Tegenover was een koffieshop.. En geloof me echt niet zoals ja Nederland gewend bent. Daar stond een oud Thais mannetje zo traag als de neten.

Maar toen de koffie gezet moest worden kwam hij los. (heb het gefilmd) Een hele grote zak die keer op keer op en neer word gehaald. Het resultaat mag er wezen, heerlijk! We hebben verder weer veel langs de snelweg gezeten.

En nog een hele grote Boeddha op een berg gezien. Verder blik op oneindig en door bikkelen en vooral veel drinken en drinken liters! Vooral gisteren toen zaten we heftig in de bergen. Je komt dan niet in je ritme en zweet je de kleren.

Aangekomen in Tha Chana werden we aangehouden door de politie. Deze gaf ons eerst een hand en vroeg in het Engels waar we naar zochten? Hij heeft ons naar de kust verwezen voor een slaapplaats. Daar ontmoeten we weer een Thaise Duitser.. Die heeft ons helemaal achteraf dus echt niet te vinden aan een slaapplaats geholpen. Schijnt een gepensioneerde politie te zijn (ook toevallig dat de politie ons er naar toe verwees) was 400 bath is +/-10 euro.

Wasje gedaan en op naar het strand. Dit was op een afstandje prachtig maar toen ik in het water ging was het allemaal modder. Vandaar dat het hier helemaal niet druk is. Nog even de magen gevuld en weer lekker naar ons hutje.

Truste en tot morgen

Groetjes Ron en Frank