Op naar de Enguri Dam. Daar er niet veel mogelijkheden zijn om van Ushguli naar Mestia. Hadden drie extra passagiers. De weg naar Mestia is ook verreweg van vlak. Na weer een uur hobbelen kwamen we in Mestia aan . Daar kregen we een bakkie koffie aangeboden van de lifters.

De weg naar de Dam gaat door de bergen. Pfff op een gegeven moment begin je dat bochtenwerk echt beu te worden. De Dam was niet echt om te zeggen Nou Nou. Door naar Zoegdidi waar we geboekt hadden voor de nacht. Zoegdidi is niet echt de moeite waard.

Groetjes Frank en Gijs.