02-11 -2024 Priboj (Servië)

Wat een dag vol verrassingen! We zijn vanochtend wat later vertrokken omdat het dal nog in een mysterieuze mist gehuld was.

We wilden natuurlijk de bergen in hun volle glorie zien,

dus hebben gewacht tot de zon doorbrak en het landschap begon op te lichten. We reden door kleine, donkere tunneltjes omhoog, en eenmaal boven leek het alsof we in een sprookjestuin waren beland. De natuur is hier zo ongelooflijk mooi! Na elke bocht wacht weer een nieuw plaatje waar je simpelweg foto’s van móet maken.

Rustig hebben we van dit betoverende landschap genoten, totdat we uiteindelijk bij de Servische grens aankwamen. Het verlaten van Montenegro was zo gepiept, maar de grensovergang naar Servië bezorgde ons wel een lachbui. Een vriendelijke agent vroeg of ik sigaretten bij me had, en daarna, met een knipoog, of ik misschien marihuana bij me had. Ik lachte en zei: “Nee hoor, ik rook niet eens! En weet je wel hoe oud ik ben?” Hij grijnsde breed, gaf me een high five en we schoten allemaal in de lach. Zo’n warm welkom maak je niet elke dag mee!

Servië zelf voelt, op z’n zachtst gezegd, een stuk minder welvarend aan, maar voor ons maakt dat het des te leuker. Onder ons appartement hebben we drie biertjes en een wijntje gedronken voor slechts €6, en daarna heerlijk gegeten voor €17. Het leven is hier echt goed – wij vermaken ons prima!