27-09-2024 Turkije

De camping Yug was helaas niet om over naar huis te schrijven, en we hebben er ook nog €20 per persoon voor neergeteld. Gelukkig maakte ‘s morgens de prachtige route door het natuurgebied naar de grens een hoop goed! De weg was wel spannend met flinke bochten en gaten zo groot als drie ballen, dus het was even goed opletten. De grensovergang ging verrassend soepel; binnen zo’n drie kwartier stonden we alweer aan de andere kant. Na een korte pauze gingen we vol goede moed op zoek naar onze eerste camping in Turkije.

Nou, dat werd een avontuur op zich! Alles wat ook maar in de buurt kwam van een camping was dicht. Na wat navraag bleek dat we eigenlijk overal langs de kust mochten staan. Prima, eerst maar even wat eten halen en dan een mooi plekje zoeken. Het koken bleek nog wel een uitdaging,

mede dankzij de zwerfhonden die nogal opdringerig waren. Maar uiteindelijk is alles gelukt! Laten we hopen dat we morgen nog steeds alles bij elkaar hebben.😃

28-09-2024

Gisteravond zijn we lekker vroeg naar bed gegaan. Ralph heeft nog snel even een soort afscheiding gemaakt, zodat we wat meer privacy hadden voor de rest van de nacht. Er reden namelijk flink wat auto’s langs met knallende muziek. Begrijpelijk ook wel, want er is voor de jongeren hier verder niet zoveel te doen. Na een paar keer wakker te zijn geworden, heb ik toch best goed geslapen. ’s Ochtends was alles weer klam van de dauw, maar dat begint al een beetje normaal te worden.

We hebben snel een hapje gegeten bij een lokaal tentje en zijn toen op de motor richting Istanboel vertrokken. We hoopten de stad te kunnen vermijden… maar helaas, Ralph zijn navigatie raakte compleet de weg kwijt. Na een paar verkeerde afslagen besloten we de TomTom te volgen.
Dat ging prima, totdat we ineens voor een pont stonden. Ach ja, waarom niet? We vonden het eigenlijk hartstikke leuk! Hebben wat filmpjes en foto’s gemaakt terwijl we de oversteek maakten.

Het verkeer in Istanboel was wel een gekkenhuis; het lijkt wel alsof de Turken een ‘dollemansknop’ in hun auto hebben. Niet normaal hoe die rijden! Met de motor “mochten” we gewoon over de vluchtstrook, anders hadden we er nooit doorheen gekomen. Eenmaal uit de stad werd de weg wel wat saai, tot we bij de camping aankwamen.

29/30-09-2024

Vandaag op tijd vertrokken van de Poyrazlar Caravan Camping. Wat een rumoerige plek! We hadden een piepklein plekje voor €25 – niet bepaald een aanrader. Toen we de weerberichten checkten en zagen dat er regen op komst was, leek een hotel ons een goed idee. Dus dachten we snel even op Booking.com te kijken, maar nee hoor, dat kan niet meer in Turkije. Ze hebben daar een boete van €100.000 gekregen voor oneerlijke concurrentie. Dan maar via Agoda geboekt, voor €50 – dat kon nog net!

De weg erheen, over de D100/E80, was saai en druk. Maar het hotel zelf was prima, met superlieve mensen. En tot onze vreugde: er waren zelfs biertjes!

We hebben onze tentjes nog even opgezet om ze te laten drogen.

Voor de volgende dag besloten we even niets te boeken, maar alvast wat opties opgezocht.

We gingen weer de D100 op, en gelukkig werd het landschap steeds mooier. Hoe verder we oostwaarts reden, hoe rustiger de weg. In deze hitte van 35°C hebben we afgesproken om elk uur (of na 100 km) even te stoppen. We zijn nu aangekomen in Susehri, een leuk plaatsje waar het hotel maar €32 kostte – helemaal ons ding.

Daarna ben ik nog snel naar de kapper gegaan. Hij leek me eerst bijna te willen verzuipen

tijdens het wassen en stelde daarna voor om me te harsen! Nou, dat ging me toch iets te ver, haha! Maar na drie kwartier was ik fris geknipt, en dat voor slechts €5. Daarna nog lekker gegeten en zo zit de dag er weer op.

Kortom, alles gaat prima! Helaas gaat Bakoe niet lukken, de grens van Azerbeidzjan blijft dicht tot januari. Maar ach, wat niet kan, kan niet. Dan maar heerlijk verder naar Armenië!