20-09-24

Vandaag reden we Slowakije binnen, en wat ik tot nu toe heb gezien, is veelbelovend! Het plan was om eerst een uitkijktoren te bezoeken. Daar aangekomen bleek het een flinke toeristische trekpleister te zijn. Na elkaar aangekeken te hebben, zijn we snel omgedraaid. Dus hup, door naar het kasteel! Dat stond boven op een berg – lekker dramatisch – en ja, best indrukwekkend.

Na de hele dag onderweg te zijn geweest, werd het tijd om een camping te vinden. Eerst snel nog wat boodschappen gedaan zodat we de rest van de avond lekker lui konden zijn. Maar ja hoor, natuurlijk was de camping dicht. Maar uit ervaring weet ik dat er dan altijd iets beters komt. En inderdaad: we hebben een fijne plek gevonden.

Klein detail, het is hier om 8 uur ’s avonds al koud genoeg om een ijsbeer jaloers te maken, dus tijd om de slaapzak in te duiken. Even lekker lezen en wegdromen – hopelijk ergens warm!

22-09-2023

We zijn inmiddels door Slowakije en Hongarije getrokken en aangekomen op een superleuke camping genaamd “De Oude Wilg” in het hart van Roemenië. De reis hiernaartoe verliep eigenlijk prima, al hadden we gisteren een camping waar de modder bijna de hoofdact was en het sanitair niet echt om over naar huis te schrijven. Maar goed, dat hoort er ook bij, toch?

 

Morgen staat de beroemde TransAlpina-bergpas op het programma. Iedereen zegt dat je die absoluut niet mag missen, dus ik ben heel benieuwd!Mmmm

23-09-2024  Roemenië

Vandaag stond een bijzonder hoogtepunt op de planning: we zouden de beroemde “Transfăgărășan” rijden, ook wel bekend als de koningsrit van de Roemeense wegen (vooral bekent onder motorrijders). Wat een ervaring! Prachtige bochten, adembenemende uitzichten – deze rit mag zeker niet ontbreken op je lijstje.

Tijdens de klim naar boven hebben we regelmatig gestopt voor wat foto’s.

Helemaal boven was het ons iets te toeristisch, dus we zijn maar snel doorgereden. De afdaling was heerlijk rustig, met amper verkeer dat ons in de weg zat. En net als je denkt dat het niet beter kan, gaat de weg weer omhoog!

 

 

 

Onderweg zag ik een bord dat waarschuwde dat het voederen van beren verboden is.

Ik dacht nog: “Ach, we zien vast geen beren.” Mis! In de afdaling stond er plots een flinke beer langs de weg. Ralph lag helemaal dubbel van het lachen, terwijl ik snel de camera erbij pakte en erlangs reed. Daar blijf ik echt niet staan met mijn motor! Even verderop… nóg een beer.

Ralph vroeg of ik hem gezien had, maar nee. Ik keek in mijn spiegel en ja hoor, daar kwam hij aanhollen. Tijd om snel door te rijden!

Vlak voor de camping, zo’n vijf kilometer verderop, kwamen we in een opstopping terecht. Geen idee wat er aan de hand was, maar een paar andere motorrijders wezen ons een omweg. Grote fout. We zijn 14 kilometer voorbij de camping gestopt en besloten maar door te rijden naar een andere camping. Foutje twee, want die camping was niks, en de volgende net zo min. Uiteindelijk zat er niks anders op dan terug te rijden. Dat is niets voor mij, vooral niet als je dan ook nog eens in een tunnel vast komt te staan!

Maar goed, uiteindelijk zijn we op de camping aangekomen. Na wat boodschappen konden we om 18:30 eindelijk lekker uitrusten.

24-09-2024, Bulgarije

Het beloofde een lange dag te worden, met 316 km voor de boeg. Waarvan 200km door Roemenië en de rest door bulgarije, en we moesten ook nog de grens oversteken met een pont. Dus: vroeg uit de veren en op pad!

Tot onze verrassing waren we eigenlijk vrij snel bij de pont. Helaas moesten we daar 1,5 uur wachten, maar dat was geen straf. Er was genoeg te beleven! Een vriendelijke Turkse chauffeur bood ons een kopje koffie aan en vroeg honderduit over onze reis. Eigenlijk best gezellig zo. Er ging even het gerucht dat de oprijbrug naar de pont kapot was, maar gelukkig werd dat snel opgelost.

Na de douane konden we de “boot” op. We hadden een mooi plekje,

maar het inrijden van de vrachtwagens was een heel spektakel. Bij elke vrachtwagen moest de pont verschoven worden! Na nog wat gedoe met de oprijbrug, voeren we dan eindelijk over de beroemde “schöne blaue Donau”—al was er helemaal niets blauws aan.

Aan de overkant opnieuw langs de douane en hop, Bulgarije in! Rond 16:30 uur kwamen we eindelijk aan op de camping. We bestelden lekker eten en oh, wat smaakten die biertjes toch goed na zo’n dag.

Later op de avond besloten we hier een dagje rust te nemen. Dat hadden we wel verdiend!