Sneeuw en gladheid.

De reis ging tot gisteren (4 mei) nog best goed, mooie campings en lekker weer. Gisteren gaven de weersberichten al niet veel goeds aan. Na een middag zoeken eindelijk een camping gevonden die open was en kon net al mijn dingetjes doen alvorens het begon te regenen. Daarbij koesterde ik de ijdele hoop dat het ’s morgens wel droog zou zijn, niet dus, het goot pijpenstelen!

Om te voorkomen dat ik al gelijk als een verzopen katje op de motor zou stappen heb ik mijn oude slaapmatje open gesneden en over mezelf heen gedaan. Maar na wat rijden door de stromende regen krijg je het toch echt wel koud.

Tot mijn verbazing moest ik over de Col du Mont Cenis (2081m hoog). Nha niet echt hoog toch zou ik zo zeggen, eerst tikte de regen heftig op mijn helm, maar toen dat ophield en alles in vlokken veranderde lag ik al snel onderuit, dat viel gelukkig allemaal mee, maar zie zo’n ding vol met bepakking maar eens recht te krijgen.

Was net mijn bepakking aan het losmaken toen een busje wegwerkers voorbij kwam, ze stapten gelijk uit en verzekerde dat ze binnen een uur met een sneeuwschuiver zouden komen.

Ze waren de bocht nog niet om of daar lag ik alweer, dan toch maar de bepakking er weer af en proberen de motor weer rechtop te krijgen. Na veel geglibber en gegrom doordat een wiel de hele tijd wegschuift is het me toch gelukt, dan de rommel (bepakking) weer terug op de motor en voorzichtig verder. Gelijk kwam de sneeuwschuiver me achterop en was super blij met hun. Na nog zeker nog vijf kilometer ploeteren door de sneeuw eindelijk beneden en  was de fut er wel zo’n beetje uit.

Ik wilde zo snel mogelijk naar een hotel maar dit heeft toch nog 100km geduurd. Zit nu in een B&B  weer helemaal op temperatuur. Blijf hier twee nachten, want morgen verwachten ze ook veel regen. Maar daarna zou het goed moeten worden (hoop ik 😊)

Groetjes,

Frank.