Ons vierde en helaas weer het laatste verhaaltje. Roos ligt even aan het zwembad dus kan ik wat proberen te typen.

12 febr. Sticky waterfalls
Was 60km enkele reis, dachten dat doen we wel even op de scooter. Toch al gauw dik een uur tuffen op dat ding! Nou kan je vertellen das een heel eind voor je kont. Wisten niet meer hoe we op dat ding moesten gaan zitten.

Eerste stuk om uit de stad te komen was voor mijn navigator (“ons roos”) hard werken. En wat een drukte. Moet wel zeggen het is niet van dat haantjes gedrag als bij ons want ze geven je best wel de ruimte. Werden net voordat we de stad uit waren weer eens aangehouden, mochten echter gelijk doorrijden toen we aangaven dat we gisteren ook al een boete hadden betaald. Toppie!

Laatste stuk was rustig, reden denk ik 70 km per uur. Roos vond dat ik het gas wel een beetje dicht mocht draaien, tijd zat. En gelijk had ze. Die dingen halen makkelijk de 100kmh.

Aangekomen bij de falls was het heerlijk rustig. Al wijdbeens, door onze pijnlijke zitkussens, daar naartoe gescharreld. Je kon er met je waterschoentjes in afdalen. Ondergrond is van kalkafzetting en niet echt glad. Na 3 kwartier op en afgedaald te hebben, hadden we het wel weer gezien. De scooter stond al weer naar ons te grinniken en dan vooral het zadel. Pfffff. Terugweg duurde ongeveer een anderhalf uur! Auw, Auw, Auw!

13 febr. Rustdag
Daar we de 14e een hiking tocht zouden gaan maken. Hadden we besloten het een beetje rustig aan te doen. Roos had in de buurt een zwembad op het dak van een hotel gevonden. Daar later op de dag naar toe gewandeld. Was er heerlijk rustig….. de eerste uren. Later werd het drukker. Je weel wel, met van die irritante kinderen waar de ouders totaal geen gezag over hebben (bij ons Roos kwam de stoom al uit de oren). Gelukkig waren we al van plan om te gaan!

14 Hiken, mountaintrek.
Werden ’s morgens (uur te laat) bij het hotel opgehaald. Waren met een groepje van 6 mensen. Gingen eerst naar een klein dorpje, naar de lokale markt, om eten en drinken te halen. Dacht nog ga ik die troep wel eten? Was vervolgens nog 45 min door de bergen crossen. Je kon wel merken dat hij de weg al vaker had gereden. Jezus wat ging hij al een dolle door de bochten. Hij nam “Living on the edge” wel heel letterlijk.

Aangekomen in een klein dorpje hoog in de bergen werden we aan de gidsen voorgesteld. Kregen allemaal een fles water en gas er op. Nou met dat Gas was Roos niet echt blij!!! Stijgingspercentage loog er niet om. Iedereen liep te hijgen en te proesten. Ik wist wel dat hij het tempo zou laten zakken. Kon gewoon niet anders. Werd daarna gelukkig allemaal een stuk aangenamer. Moet zeggen dat de jungle niet echt veel te bieden had. Kan aan het jaargetijde liggen? Het is nu behoorlijk droog en je moet goed uitkijken dat je niet uit uitglijd over gevallen blaadjes.

Helemaal boven was het tijd voor de lunch. Had niet durven dromen dat het zo lekker was. Kip,rijst en heerlijke groente. Roos en ik zaten te kanen alsof we een jaar niet hadden gegeten hahaha. Na de lunch was het voor een groot deel alleen maar dalen en uitglijden. Aangekomen bij een paar verlaten huisjes riep hij een man om te begroeten. Hij vertelde me als ik het leuk vond om binnen te kijken dat we van harte uitgenodigd zijn. Nou dat moet je niet tegen mij zeggen. Zat zo binnen. Fantastisch wat kunnen mensen basic leven. Stookte zelf ook hun eigen rijstwhisky. Dat moest natuurlijk ff geproefd worden (Ik weer meer als een ander natuurlijk). Kan je zeggen, je raakt er wel dronken van. Was gezellig. Rugzak weer om en op naar een waterval. Die viel gelukkig niet tegen. Wist niet hoe snel ik mijn zwembroek aan moest krijgen. Ohhh wat lekker koel!! Heerlijk. Voor de race van 2 uur weer zou beginnen kregen we nog wat lekkere lokale snacks. Hij had weer flink de gas erop, waren om 18 uur weer in het hotel. ’s Avonds hebben we ons zelf getrakteerd op een heerlijk diner met en goede Italiaanse fles wijn bij een Deen die daar een goed restaurant had opgezet.

15febr.
Je snapt wel dat dit een echte rust dag zou gaan worden na zo’n dagje klimmen!!

16 febr  Op naar Bangkok.
Stonden om 11 uur al in te checken bij het Solitaire Hotel. Had Roos even geregeld. Moet eerlijk zeggen. Dat was een toppertje. Heerlijk luxe. Na wat gerust te hebben zijn we naar de mall Terminal 21 geweest. Wat een pracht een praal, mega veel verdiepingen. Geld wordt gewoon uit je portemonnee gezogen. Als je hier niet vind wat je nodig hebt, dan weet ik het ook niet meer.

Zitten hier ook in de buurt waar de westerse mannen een Thaise aan de haak slaan. Soms echt om te lachen en aan de andere kant super zielig. Z’n oude dikke vent met z’n jong ding die het alleen maar doet om te overleven en mogelijk een beter leven zal krijgen? De rest neemt ze er dan maar voor lief bij…..Maar goed, wij oordelen niet. Ze denken hetzelfde van ons, misschien ook wel allemaal vaders met dochters (hahahaha).

Roos had nog wat leuke kleding in Terminal 21 waar ze even wat foto’s van gemaakt had met mijn telefoon omdat die mooiere foto’s maakt? Die ze dan door appt naar haar telefoon. Nou, maar goed dat ik na een minuutje of vijf even op mijn telefoon kijk. Kreeg allemaal van de rare appjes?  Zie ik dat ze het naar de gereedschap app van het werk heeft gestuurd en naar een collega. Nou kreeg van die reacties van … Zie er goed uit Frank! Waar zit de qr code? (moeten altijd de qr scannen als een stukje gereedschap lenen) Enzovoorts…. Heb toch maar snel de foto verwijderd.

17 febr. De Mahanakhon skywalk.
Onze reisleidster kwam weer met een goed voorstel. Was wel een vet uur lopen van het hotel. En stelde toch voor om het te lopen. Na wat morrelen van Roos hebben we toch gedaan. Was echt super warm (35 graden en benauwd). Pffff kregen het bijna niet aan gedronken. Entree was 850 bath. Best veel dus. Lift is dan gelijk al wel leuk. Soort van 3d film en binnen een min staat je op 314m. Toch zeker de moeite waard, was een prachtig uitzicht. Je kan ook op een glasplaat gaan staan en dan kijk je recht de afgrond in. Op die glasplaat liggen allemaal van die zelfingenomen vrouwen die denken alleen op de wereld te zijn. Ze rollen over de glasplaat en maken wel 100 foto’s. Roos en ik zitten gelukkig op dezelfde golflengte als het gaat om hoe lang we daar willen rondlopen. Half uur was voor ons genoeg. Terug zijn we met de trein gegaan. Moet zeggen Roos heeft dan wel snel door hoe het allemaal werkt. Is voor Pa wel makkelijk. Hobbel er maar wat achteraan. Komt helemaal goed. Was weer een geslaagd dagje. In de avond bij een lekkere pizzeria zitten smullen. Oh, oh, oh…. Thuis wordt het echt tijd om actie gaan ondernemen.

18 febr. Laatste dag.
Gaan vanavond naar een Sky Bar. Roos heeft al geboekt. Heb mijn blouse gestreken om er toch een beetje netjes uit te zien. We gaan het meemaken!

We kijken op een leuke vakantie terug en hebben ons geen moment verveeld! Aanrader voor vaders en moeders om dit te doen met hun kind. Eiland Koh Rong was wel het hoogte punt. Had het beter om kunnen draaien en dan op het laatst gaan chillen op het eiland. Maar ach elke reis leer je weer wat nieuws bij. Mocht voor ons de pret niet drukken, top tijd gehad.

Ik zal hier wat mij betreft nooit meer komen. Heb hier nu wel genoeg rond gescharreld.